หลิวปังรบชนะฌ้อป๋าอ๋องเซี่ยงหวี่ และได้ตั้งราชวงศ์ไทหาญขึ้น ราชวงศ์ไทหาญเป็นยุคทองของชนเผ่าไท ส่งผลให้ประชาชนในแผ่นดินยุคหลังจะเรียกตัวเองว่าเป็นชาวไทหาญ
ราชวงศ์ไทหาญ ยั่งอยู่ได้เป็นเวลานาน กว่า 400 ปี (ราว ๆ ช่วง พ.ศ. 335 – 763) (หรือราว ๆ ช่วง ก่อนคริสต์ศักราช 206 ปี – ค.ศ. 220) และล่มสลายมาเป็นยุคสามก๊ก (ราว ๆ พ.ศ. 763 – 823)(หรือ ๆ ค.ศ. 220 – 280)มีรายละเอียดดังต่อไปนี้
เมื่อกองทัพหลิวปังเอาชนะกองทหารของเซี่ยงอี่สำเร็จ จึงสถาปนาตนเองเป็นจักรพรรดิองค์แรกของราชวงศ์ไทหาญอันยิ่งใหญ่และยาวนาน มีพระนามว่า พระเจ้าฮั่นเกาจู่ โดยตั้งเมืองหลวงที่ เมืองเชียงอาน (จีนออกเสียงเป็น ฉางอาน ใกล้บริเวณเมืองซีอาน มณฑลส่านซีปัจจุบัน) แล้วเรียกชื่อประเทศว่า อาณาจักรไทหาญ
ในสมัยยุคปฏิวัติทางวัฒนธรรม ประวัติศาสตร์ได้เขียนแต่งเติมขึ้นใหม่ ให้ผิดเพี้ยนไปจากข้อแท้จริง ทำให้นักประวัติศาสตร์จีนด้อยค่าชนเผ่าไทหาญ ให้มีความหมายกลายเป็น “ชาวฮั่น อันเป็นชนเผ่าเร่ร่อนนอกกำแพงใหญ่ ซึ่งจริงแล้วก็คือ พวกชาวตง หรือ ตงหนู ตามจารึกประวัติศาสตร์โบราณเรียกว่า ” สงหนู ”
โดยตามจารึกโบราณ ได้แบ่งยุคสมัยของราชวงศ์ไทหาญเป็นสองยุคตามที่ตั้งของเมืองหลวง คือ ราชวงศ์ไทหาญตะวันตก (เริ่มต้นโดยพระเจ้าฮั่นเกาจู่) และราชวงศ์ไทหาญตะวันออก (เริ่มต้นที่พระเจ้าฮั่นกวงอู่) เนื่องจากความเจริญรุ่งเรืองของบ้านเมืองอันมากด้วยวัฒนธรรมและประวัติศาสตร์ยาวนาน จึงถือเป็นยุคทอง จึงมีศัพท์จีนคำหนึ่งซึ่งได้ยินติดหูและใช้เรียกในชีวิตประจำวัน คือ ชาวหาญ ภาษาหาญ (ซึ่งจีนจะออกเสียงเป็น “ฮั่น” อันทำให้ดูเจือสมกับประวัติศาสตร์ที่ปลอมปนในยุคหลัง) แต่ทั้งหมดทั้งสิ้นนั้น คำว่า “ไทหาญ” หรือ “หาญ” ไม่ว่าจะออกสำเนียงอย่างใด …มันก็แสดงถึงความภาคภูมิใจ ในความยิ่งใหญ่ของ ชนชาติไทที่สืบเนื่องกันมาตั้งแต่ยุคอาณาจักรไทหาญโบราณ นั้นเอง
:: ศึกษาทุกภาค อย่างสมบูรณ์…Click