จอมจักพรรดิ์จิ๋นซี
ฉิน (秦) เป็นรัฐเผ่าไทโบราณในช่วงราชวงศ์โจว โดยถือกำเนิดจากการยึดดินแดนฟากตะวันตกที่เคยเสียให้แก่ชาวซีหรง (西戎) ความที่ตั้งอยู่ชายขอบด้านตะวันตกของอารยธรรมนี้เอง ทำให้รัฐฉินขยายพื้นที่และพัฒนาได้อย่างที่รัฐคู่แข่งทางที่ราบตอนเหนือ(ตามแผนที่จีนปัจจุบัน) ซึ่งไม่มีกษัตริย์องค์ใดสามารถทำได้สำเร็จมาก่อน ครั้นฉินซีฮ่องเต้ ปฐมจักพรรดิของไท ได้รวมรวมชนเผ่าไท ที่กระจัดกระจายไปตั้งแว่นแคว้นต่าง ๆ นั้นให้เป็นหนึ่งเดียว จึงทำการปฏิรูป ระบบ ระเบียบ วัฒนธรรม รวมทั้งกฎหมายขนานใหญ่ โดยใช้หลักนิติรัฐ คือปกครองด้วยระบบบังคับใช้กฏหมายอย่างเท่าเทียมขึ้นนั้น ส่งผลให้รัฐฉินกลายเป็นหนึ่งในผู้ทรงอำนาจที่โดดเด่นของกลุ่มเจ็ดรณรัฐ (戰國七雄) จนสามารถรวบรวมดินแดนทั้งมวลได้ในปี พ.ศ.322 ภายใต้การนำของฉินฉื่อหฺวังตี้ (秦始皇帝; “ปฐมจักรพรรดิฉิน”) ที่รวบรวมชนเผ่าไทที่กระจัดกระจายให้เป็นหนึ่งเดียวได้สำเร็จ โดยก่อตั้งเป็นจักรวรรดิฉิน…
จูม่ง ผู้สถาปนาอาณาจักรโคกูรยอ
พระเจ้า ดง-มยอง-ซอง หรือ ดงเมียงซอง (Dongmyeong-seongwang, 59 – 19 ปีก่อนค.ศ., ครองราชย์ 37 – 19 ปีก่อน ค.ศ.) ทรงเป็นปฐมกษัตริย์ผู้ก่อตั้งอาณาจักรโกคูรยอ ทรงประสูติเมื่อ 59 ปีก่อนคริสต์ศักราช ตรงกับปี พ.ศ. 483 พระเจ้า ดง-มยอง-ซอง หรือที่เรารู้จักกันในนาม จูมง ทรงเป็นปฐมกษัตริย์ที่สถาปนาราชวงศ์แห่งอาณาจักรโคกูรยอ “จูมง” ซึ่งในภาษาพูยอ โบราณแปลว่า…
สี่แผ่นดิน
กลับสู่มิติ ของผืนผ่นดินอันเป็นประเทศไทย ที่หล่อหลอม ชีวิต จิตวิญญาณ ขนบธรรมเนียม ประเพณีอันเป็นสมบัติของชนชาติไท ที่ถูกลบเลือนหายไปในปัจจุบัน :: เพิ่มเติม เสริมข้อมูล ได้ที่นี่…Click